.
การให้

ใช่ว่าจะให้กันเพียงแต่ทรัพย์สินเงินทอง
บางคนเดินทางไปล่วงหน้า เพื่อใช้แรงงาน แรงกายและแรงใจ เพื่อช่วยจัดการสถานที่
หนึ่งในอาสาสมัคร ก็เป็นเด็กๆที่เคยได้รับการช่วยเหลือจากโครงการ

อย่างเช่น เด็กๆจากบ้านสานรัก ซึ่งอยู่ในการดูแล

แม้ไม่ใช่เด็กพิการ แต่ก็เป็นเด็กที่ยังขาดแคลนโอกาส
พวกเขากลายเป็นแรงงานอาสา
ก่อนเข้าไปที่งาน ผมแวะซื้อยาอม เลยเห็นขนมในเซเว่น

นึกเล่นๆว่า ขนาดตอนนี้เราโตแล้วยังอยากกิน

ยิ่งตอนเป็นเด็กๆ แค่เห็นข้าวเกรียบกุ้งก็น้ำลายสอ

นี่มีเงินแบบซื้อได้หลายถุง จะกูลิโกะ มันฝรั่งทอด ก็เลยหิ้วติดมือไปเล็กน้อย
.
ความยากของการให้ อยู่ตรงที่ เด็กตั้งมากมายหลายคน
แล้วเราจะให้ใคร
ผมเคยเห็นคุณหญิงคุณนายเดินเข้าไปในงานแล้ว ควักขนมออกมา

แจกแบบใบหน้าปิติ ปลาบปลื้ม แต่ลืมไปว่า

ถ้าจัดการไม่ดี บางทีขนมไม่พอ ไม่ทั่วถึง บรรยากาศที่ควรชื่นมื่น

กลายเป็นแย่งชิง คนที่ไม่ได้ก็หน้าหยิกงอ ส่วนคนที่ได้แล้วได้อีก ก็ไม่ค่อยจะพอ คว้าได้คว้าเอา
หากจัดการไม่ดี งานก็อาจจะกร่อย เพราะมีเด็กที่แย่งไม่ทัน ร้องไห้
ส่วนคุณหญิงคุณนาย ก็อาจจะเอ่ยแค่ว่า เอาไปแบ่งๆกันนะลูกนะ
.
แต่เด็กที่ขาดแคลน เขาก็ไม่ค่อยจะอยากแบ่งนัก เพราะไม่รู้ว่าจะได้กินของอร่อยๆแบบนี้อีกเมื่อไหร่
นี่จึงเป็นปัญหาคาใจ และไม่ค่อยเห็นดีเห็นงามกับการแจกของซี้ซั้ว

แม้กระทั่งวันเด็กที่ให้เด็กมาตอบคำถาม มาเต้นบ้าๆบอๆ เพื่อแลกกับของขวัญที่แจกกันแบบไม่มีระบบ
.
ผมเอาขนมเก็บไว้ในถุง
พอเห็นเด็กคนหนึ่งมากวาดขยะ ก็เลย ตัดสินใจว่าให้เด็กคนที่กวาดขยะนี่แหละ
แต่ก็อีกนั่นแหละ เด็กคนที่จัดสถานที่ ตอกไม้ หรือปีนต้นไม้ ช่วยติดป้าย

เขาอาจจะไม่ได้มาทำให้เราเห็นในนาที ที่เราแจกของนี่ก็ได้
โชคจะตกแก่เด็กที่กวาดขยะ ให้เห็นตรงหน้าคนเดียวคงไม่ได้

อ้าวนั่นอีกคนเอาที่โกยขยะมาโกย ผมก็ควักขนมออกมาอีกห่อ
แล้วอีกห่อ
แบบลับๆล่อๆ ไม่ให้เห็นเอิกเกริก (อ่านว่า เอิก กะ เหริก )
แล้วเฝ้าดูว่า เขาจะเอาไปแบ่งกันไหม
ปรากฏว่า พอเห็นเด็กๆรู้จักแบ่งปันกัน ก็ยินดี
แม้ว่าจะมีแอบกักตุนกันในเสื้อในกระเป๋า ก็เข้าใจได้
.
นอกจากการให้เงิน ให้ขนม อาหาร ให้แรงงาน
การให้ที่น่านิยมก็คือ การให้วิทยาทาน ให้แง่คิด ดีงามแก่ชีวิตของเรา
ไม่เพียงแค่การให้ แต่เราต้องรู้จักให้ให้เป็น จึงจะเป็นคุณ เป็นประโยชน์
เกิดโภชย์ผลและ ส่งเสริมการให้ต่อๆกันไป
.
จากที่หลายๆท่านได้ช่วยๆกัน ใส่ซองและโอนใส่แบ๊งค์
เรารวบรวมหาทุนมาได้138218.25
(ยอดอย่างไม่เป็นทางการ.เพราะหลังวันงานมีเพิ่มเติมมาอีก)
.
ปัญหาคือตัวเลขที่ ได้มา มันมี.25
คือสลึงนึงด้วย
ผมก็สงสัยว่าใครเป็นคน ทำบุญ สลึงนึงด้วย
จึงถามเจ้าหน้าที่ไปว่า สลึงนึงมาจากไหน
ได้คำตอบว่า
.
เศษเงินนั้นมาจากผู้ปกครองเด็กพิการที่อยู่บนดอย
ซึ่งเขาช่วยกันรวบรวมๆเงินมอบให้มา
มีเหรียญบาทและเหรียญสลึงติดมาด้วย
เป็นสลึงนึงที่ มีคุณค่าต่อจิตใจของพวกเรา
เพราะมันมาจากดอยสูง และมาจากคนที่ยากจนอย่างยิ่ง
แม้เขาลำบากและต้องการความช่วยเหลือ
แต่ห้วงขณะหนึ่ง ห้วงนาทีนั้น เขาก็ยังเลือกที่จะแบ่งปัน
มันทำให้งานทอดผ้าป่า หาทุนให้มูลนิธิศูนย์รวมมิตร ที่เชียงรายวันนั้น อบอุ่นขึ้นมาอีก
.