จดหมายถึงกนกพงศ์
ความทรงจำอันล้ำค่า

การแนะนำหนังสือ เป็นสิ่งที่ข้าพเจ้าปรารถนา มานานเนิ่น
แต่ก็อีกนั่นแหละ อย่าว่าแต่เขียนแนะนำ เวลาที่จะอ่านเองจนจบเล่มก็น้อยเต็มที
การจะแนะนำให้ดี คุณควรจะได้ละเลียดอ่าน ไม่ใช่เพียงปรายตา และไปไล่หาบางคำมาแนะนำให้ผ่านๆ

ข้าพเจ้าไม่มีหน้าที่จะต้องมาบำเรอผู้อ่าน ด้วยการแนะนำให้เสร็จๆ

เนื่องในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ของงานตัวอักษร ของกองหนังสือ ทั้งเก่าทั้งใหม่ ถ้าไม่มีสะพานให้ เดินข้ามไปไม่มีบันไดให้ไต่ภูเขาเลากาของตัวอักษร บางคนอาจหลงทางวกวน
แม้เราไม่ใช่ ผู้ชำนาญการสั่งสอน แต่ในฐานะที่สั่งสมมาก่อน เขียนมาบ้าง เหยียบย่างมาหลายปี
ลุกขึ้นมาทำหน้าที่ ซึ่งคิดว่าดี เมื่อพอมีเวลา และอารมณ์

ครั้นได้หนังสือ เล่มหนา มาจากเพื่อน
ในฐานะคนอ่าน อาจจะรู้สึกกระอักกระอ่วน ถ้าจะต้อง อ่านเรื่องส่วนตัวของชายสองคน เขียนกันไปเขียนกันมา

ถ้าเขาไม่ได้เป็นนักเขียน ก็อย่าหมายว่าข้าพเจ้าจะชายตา
คนหนึ่งเสียชีวิตไปแล้ว อีกคนยังคงดำรงตนอยู่บนถนนสายเดิม อาจมีแกว่งไกวไปหวดกอล์ฟแก้เซ็งบ้าง

และหากสองคนนี้ ไม่ใช่เพื่อน ข้าพเจ้าจะรู้สึกเช่นไร

มันจะหนาเกินไปไหม มันจะน่าเบื่อไหม

ในฐานะที่ ข้าพเจ้าเป็นคนร่วมยุคสมัยเดียวกัน

เคยฟาดฟันวาทะ เคยลิ้มรสชาติสนทนาอันโอชะ
มันช่างเป็นอาหารใจ อาหารตา ที่แทบจะคว้ามาฟาดให้เรียบ

คงไม่กล้าการันตี ให้ท่านไปหามาในฐานะที่มันเป็นหนังสือดี

แต่ทว่า ในฐานะเพื่อน อ่านแล้วรู้สึกดีเหลือเกิน ที่พวกเขาได้เก็บรักษามิตรภาพผ่านจดหมาย
แม้มันจะผ่านวันเวลา ยิ่งเอามันมาวาง เป็นรูปแบบหนังสือ ให้อ่านง่าย
ผู้ชายอย่างเราก็แทบละลาย

นอกจากเราจะได้เห็น ความเคลื่อนไหว ในแวดวงหนังสือได้อ่านการพาดพิงถึงมิตรน้ำหมึก และนักเขียนรายรอบตัว (ซึ่งเขาว่า ได้คัดสรรเอาบทวิเคราะห์แบบเสียหาย ออกไปแล้ว)
ย่อมทำให้เรารู้สึกว่า ได้รู้จักกับพวกเขามากขึ้น

อาจจะมากกว่า นั่งจิบกาแฟ หรือ ตีกอล์ฟกับเขาด้วยซ้ำ

อ่านไปอ่านมา
นึกอยากเขียน จดหมายหาใครบ้าง

อ่านไปอ่านมา ชักอยากเขียนแนะนำ หนังสือ ที่เราเคยอ่าน หนังที่เราเคยดู
ให้คนที่เรารักได้ รู้จัก ได้รู้สึกไปด้วยกัน

และอ่านไปอ่านมา ก็กังวลว่า

ถ้าข้าพเจ้าตาย วายชนม์ ขจรฤทธิ์ จะเอาอีเมล์ ซึ่งเขียนตอบโต้สนทนากับเขา
มารวมเล่มบ้างหรือเปล่านะ
ถ้ารวม ก็แบ่งค่าลิขสิทธ์คนละครึ่งก็แล้วกัน

แม้คุณจะไม่ใช่ นักอ่านคอแข็ง แต่ถ้าคุณสนใจ คำสามคำ
อย่าง มิตรภาพ มิตรสหาย มิตรนำ้หมึก
เลือกมาลองสักเล่มสิครับ

จดหมายจากเพื่อน และจดหมายจากนักเขียนหนุ่มนั้น

กนกพงศ์ เขียนส่งถึงขจรฤทธิ์

ส่วนจดหมายถึงกนกพงศ์นั้น

ขจรฤทธิ์ เขียน

ส่วนข้าพเจ้า ทำหน้าที่ผู้อ่านและควร

ต้องกลับไปหวนหาไตรภาค มาขึ้นหิ้งให้ครบทั้งสามเล่ม เป็นแรงใจ