เข้าวงการได้อย่างไร

เข้าวงการได้อย่างไร
คำถามที่นักร้องศิลปินต้องตอบ

ตอนนั้นยังเป็นนิสิตคณะนิเทศศาสตร์  จุฬาฯ
ผมนั่งรถเมล์จากสามย่าน ไปลาดพร้าว
เพื่อไปบริษัท JSL
เพื่อจะไปขอเอาเพลงมาคัฟเวอร์หรือร้องใหม่

ตอนแรก ผมคิดแค่นั้น เอาเพลงเที่ยวละไมมาร้องใหม่
ก็แค่ไปขอ อนุญาต เจ้าของเพลง
แล้วก็เอามาใส่อัลบั้มที่ผมแต่งไว้อีก เก้าเพลง
ปรากฏว่า พี่จิกเจ้าของเพลง ขอฟังเพลงที่ผมทำไว้
ผมอัดเพลงใส่เป็นเทปคัสเซ็สส่งให้พี่เขาไว้

อีกสัปดาห์นึง พี่จิกนัดผมอีกครั้ง
แกบอกว่า แกชอบงานผมอยู่ครึ่งหนึ่ง
ตอนแรกผมนึกดีใจว่า แกชอบเพลงไหนบ้างหนาสี่ห้าเพลงที่ว่า
กลายเป็นว่า
ที่ชอบครึ่งหนึ่งนั้น ไม่ใช่ครึ่งอัลบั้ม
แต่เป็นครึ่งเพลง
แกว่าเพลง ไปไหม น่าสนใจ
แต่ส่วนเพลงเที่ยวละไมนั้น แกสนใจว่า
จะเอาไปทำยังไง แล้วมันจะทำเป็นเรื่องเป็นราวแค่ไหน
ตอนนั้นความฝันผมยังล่องลอย ไม่เป็นชิ้นเป็นอันนัก
แค่รู้สึกรักและอยากจะมีผลงาน

บอกพี่จิกไปว่า ถ้าพี่ให้เพลงเที่ยวละไม
ผมก็จะไปขอเพลงจากนักแต่งเพลงอีกราย คือชรัส เฟื่องอารมณ์
ตอนนั้นทราบว่า แกทำงานอยู่ธนาคารเดียวกับอาของผม

พี่จิกเอาเพลง อื่นๆ ที่แต่งไว้ เช่น รู้สึกสบายดี และ นิทานหิ่งห้อย มาให้ฟังเพิ่ม
ผมก็เอาติดมือไปด้วย ตั้งใจจะเอาไปให้ คุณชรัส ฟัง
แต่ดูเหมือนคนที่ได้ฟังก่อนคือพี่เก้งจิระ มะลิกุล  ซึ่งเป็นรุ่นพี่ที่คณะ

ส่วนอาชรัสนั้น ผมได้ขอให้อาภิรมย์ซึ่งเป็นน้องสาวพ่อ ช่วยนัดให้
ผมไปธนาคารกรุงเทพ สาขาคลองเตย
เอาเพลงไปให้คุณชรัส และ กู้เงินอาด้วย คราเดียวกัน

อามองด้วยสายตาเป็นห่วง  แต่ก็ให้ยืมเงิน
ซึ่งคงเป็นเงินของญาติๆไม่ใช่เงินแบ๊งค์หรอก
ตอนนั้น ห้าหมื่นบาทเป็นเงินที่คิดว่าน่าจะพอลงทุนบันทึกเสียงได้

ส่วนเพลงที่คิดว่าจะได้จาก อาชรัส กลายเป็นว่า
อาชรัสบอกว่า เพลงที่ผมได้มานั้นฟังดูดี มีเสน่ห์
ถ้าคนแต่งจะช่วยแต่งให้อาบ้างได้ ก็จะดี

อ้าวกลายเป็นว่า เพลงที่ผมมี ดูจะมีประกาย น่าสนใจ
เพราะอย่างน้อย สองคนคือ อาชรัส กับ พี่เก้ง บอกว่ามันน่าสนใจ
ตอนนั้นคงยังไม่ค่อยมีใครรู้จัก ประภาส ชลศรานนท์ คนที่ผม ตามหา
ส่วนผมนั้น คิดว่า ตัวเองมีของดี คือเพลง และเงินอีกห้าหมื่นบาท เป็นต้นทุน

แม้พี่จิกประภาส จะไม่ค่อยชอบเพลงที่ผมส่งให้แกฟังสักเท่าไหร่
แต่แกบอกว่า ไม่เป็นไร พี่ไม่ค่อยชอบเพลง แต่พี่ชอบเอ็งวะ
เราลองมาทำงานด้วยกัน
และนั่นคือก้าวแรกที่ผมก้าวเท้าเข้ามาในวงการ

แล้วถ้ามีคนถามว่า เข้าวงการได้ยังไง
ผมก็คงตอบตามจริงว่า นั่งรถเมล์ไป….

ติดตามเรื่องราวใต้แผ่นไม้ตอนอื่น ๆ

เก็บใจ เก็บไว้มานาน
เอาตูดแช่น้ำ แล้วเดินต่อไป

แสดงความเห็น