ฉันจะยืมยางลบใคร

ที่มาที่ไป ของเพลง แล้วฉันจะยืมยางลบใคร
คัดย่อมาจาก บทความ ขอบคุณที่ให้ยืมยางลบ
จากหนังสือ ชื่อ ศุสาน
คัดมาให้อ่านเพื่อ ทำความรู้จัก กับหนึ่งในเพลงรักที่ไม่ลือลั่น
แต่ลือเลื่อง

เรื่องย่อๆ เริ่มต้นตรงนี้…..
การเรียนพิเศษ ย่อมไม่เหมือนเรียนในห้อง
เราไม่อาจแน่ใจได้ว่า เธอจะนั่งตรงไหน ใครจะนั่งหลังใคร ดังนั้นต้องมีจังหวะในการหาเก้าอี้
เพื่อนผู้ปรารถนาดี พยายามจัดการให้ได้นั่งเก้าอี้ ข้างหลังหมวย

เอางี้เราต้องไปยืนรอ รอเธอมาเสียก่อน
พอเธอเดินไปนั่งตรงไหน เราค่อยๆตามไป ไปนั่งข้างหลัง
ฟังเป็นเรื่องง่ายๆ แต่ตอนนั้นแข้งขาผมสั่นยังกับเข
าจะพาไปออกสงครามเก้าทัพรบกับทหารพม่า ที่มารุกล้ำอธิปไตย
รอตรงหน้าประตูทางเข้าโบสถ์ สาวน้อยในชุดนักเรียนทะยอยผ่านม

ยังไม่ใช่กลุ่มนั้น นั่นชุดธรรมดา ถ้าโรงเรียนซางตาครูส จะเป็นเสื้อแขนยาว
สงสัยจะกลุ่มโน้น น่านมาแล้ว มาแล้ว….
คนตัวเล็กๆเดินริมนะหมวย สวยน่ารักหรือเปล่ามึงดูสิ
ผมมองไปเห็นนักเรียนในชุดขาวแขน
ยาว สายตาที่เคยดี เคยมองเห็นสายรถเมล์แต่ไกล วันนั้นกลับไม่ยอมโฟกัสภาพ มันเบลอๆขึ้นมาดื้อๆ
ถ้าใครมาจับมือตอนนั้นคงเย็นเฉี
ยบ ทั้งที่อุณหภูมิบริเวณวงเวียนใหญ่ ร้อนเป็นปกติ
สาวน้อยใกล้เข้ามา สายตาผมมองต่ำ ต่ำจนเห็นถุงเท้าขาวๆ ก้าวเดินผ่านไป
เพื่อนสะกิด บอกให้ตามเข้าห้องเรียนในระยะปร
ะชิด
ตอนนั้นผมเหมือนหุ่นยนตร์ที่ถูก
ตั้งโปรแกรม ก้าวตามเพื่อนไป เขาให้นั่งตรงไหนก็นั่งตรงนั้น เงยหน้ามาจึงพบว่า เก้าอี้ข้างหน้าเป็นนักเรียนสาวเสื้อแขนยาวตัวเล็กๆ คอขาวๆนั่งอยู่แล้ว
พยายามหยิบ สมุด ปากกา มองหาอาจารย์ รอเวลาภาษาอังกฤษ ซึ่งในชีวิตไม่เคยคิดจะสนใจมาก่
อน
คงเป็นชั่วโมงแรกตั้งแต่เรียนมา
ที่เฝ้ารอว่าเมื่อไหร่อาจารย์จะมา
เมื่อไหร่ภาษาอังกฤษคำแรกจะดึงอ
ารมณ์ออกไปจากความกลัว ดึงความสนใจไปจากแผ่นหลังและต้นคอขาวๆของเธอเสียที จะมี
ใครรู้ไหมนี่ว่าเราจงใจจะมานั่ง
หลังเธอ คิดแล้วอายจัง กลัวคนอื่นจะจับได้ว่าไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
ผมจำได้ว่าเธอ ถักเปีย ต้นคอขาวสะอาด
ยังไม่กล้าแม้จินตนาการถึงใบหน้
าจิ้มลิ้มของเธอ
อาจารย์มาแล้ว เริ่มสอนบทเรียนต่อไป
ผมเพิ่งมาเรียน การไม่รู้เรื่องจึงเป็นเรื่องปก
ติ ใช่ไหม
แต่ในใจก็รู้ว่ามันไม่ปกติหรอกเ
พราะไม่ใช่แค่ไม่รู้เรื่องเท่านั้น
ผมยังตั้งใจจะมองกระดาน มองอาจารย์แต่กระบวนการทางการรั
บรู้ กลับสูญเสียอย่างสิ้นเชิง
มือจดศัพท์ตามที่ครูบอก ปากออกเสียงไปตามครูสั่ง
ไม่เคยตั้งอกตั้งใจเรียนขนาดนี้
มาก่อน คงเพราะมันง่ายดี
ง่ายกว่าการที่ต้องคิดว่าผู้หญิ
งคนที่อยู่ข้างหน้า
เขาจะคิดอย่างไรที่เรามานั่งข้า
งหลังมานั่งดูต้นคอ ใบหู ผมเปียของเธอ
พระเจ้าได้โปรดเป็นพยาน ท่านคงรับรู้ว่าเพื่อนยุผมมา
ผมไม่ได้เจตนาจะเป็นคนไม่ดี ข้าน้อยมาด้วยดวงใจรักอันบริสุท
ธิ์
ไม่คิดกระชากฉุด ไม่คิดการใดอันไม่ดี
หากเราเป็นเนื้อคู่กัน ขอพระองค์จงบันดาลให้ผ่านพ้นไปด
้วยดี
ขณะกำลังอธิษฐาน เพื่อนตัวดี สะกิดเบาๆ
เฮ๊ย ยืมยางลบ เขาสิ
ยืมทำไม
ยืมมาลบมาคำผิดไง
กูยังเขียนอะไรไม่ผิดเลย
เออ ไม่ผิดมึงก็ลบไอ้ที่เขียนถูกก็ไ
ด้
แล้วเด่วค่อยเขียนใหม่……..

โปรดติดตามตอนต่อไป มีแรงเขียน เมื่อไหร่
จะมาเขียนต่อ
ระหว่างนี้ หาเพลงฟังกันไปก่อนนะ


แสดงความเห็น